143 Leonard Cohen (2)

Voor het eerst sinds tijden weer eens overdag werken. De boekenkast is opgeruimd, de blank geschuurde buffetkast staat te pronken en voor het eerst sinds maanden ligt er niets meer op de grond.

Een verademing.

De volgende stap is de grenen vloer verouderen, daarna de muren met kalkverf. We ( Maikel en ikzelf) moeten alles nog ontdekken.

Cohen heeft een langgerekt gezicht.

Ik ga aan de slag. Heb zijn muziek op staan; ben niet een echte fan. Het is vooral nostalgie.

Ik heb zeker bewondering voor zijn poëtische teksten en melodieën.

Moet bijna alles weer opnieuw doen; was gisterenavond toch al zo moe, dat ik maar wat deed.

He linkeroog heb ik zo langzamer hand wel zeven keer opnieuw gedaan; ik krijg de vorm er blijkbaar elke keer net niet goed in.

Volhouden.

Tot het verloren is; pas dan stoppen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *