Dit hele zachte beeld in rood, geel en blauw ( ogen) is een ‘binnenkomer.’ De oude meesters wisten het al; elk schilderij waarin de drie primaire kleuren te vinden zijn, is aantrekkelijk. Het geeft een soort primaire levenskracht weer waar mensen van houden.

Jacob Rees- Nogg is een politicus in Engeland en van adellijke afkomst. Zijn vader is een baron met kasteel en al. Ik ben gecharmeerd van de foto; het blauwe overhemd met streepjes, en dan de blauwe das met gele stippen. Ik verheug me op zoveel blauw. je ziet het blauw …

Ik ben heel erg gecharmeerd van een persoonlijkheid als Kitty Courbois.  Haar eigengereidheid. Haar kracht om een heel oeuvre neer te zetten. Ik moet nog wennen aan dit elke dag een portret tekenen. Jaren geleden kreeg ik van een dankbare cursist een doosje met aquarelstiften. Ik dacht dat ik nooit …

Omdat ik nog niet eerder met aquarel heb gewerkt, is het materiaal mij de baas. Bij olieverf kun je altijd veranderen en hoef je minder voorzichtig te zijn. Wat te donker is, maak je heel gemakkelijk lichter. Nu niet. De linkerkant is te donker, maar ik kan het niet meer …

In de school waar ik met een aantal tekenaars/schilders op woensdagavond samenkom, vindt ik in een boek deze foto. Wat mij erin aangrijpt hoe het ongetwijfeld zware leven zich weerspiegeld in dit gezicht. De gelatenheid en triestheid in de ogen. Het is een imponerend beeld.

Een foto uit de Volkskrant. Die enorme bos haren. Wat een uitnodiging om te tekenen!

Indrukwekkend verhaal in de Volkskrant. Hoe deze actrice leeft na een diagnose van kanker. De schoonheid en kracht in haar gezicht. Het aquarel is een nieuwe ‘vriendschap’ en een echt zoeken. De haren zijn te weinig to the point naar mijn zin. Accepteer dat het een leerproces is.

Afgelopen zaterdag bij Siegfried Woldhek een workshop Portret gevolgd.  Ik ben na ruim een jaar zoekende te zijn weer geïnspireerd en heb een koers gevonden.  Een van de reacties op FB is; waarom ik niet een jaar lang elke dag een portret op FB ga plaatsen? Ik neem de uitdaging …