In de serie ‘365 dagen elke dag een portret’ vandaag Maarten van Rossem
Het publiceren op Facebook is eigenlijk een contante expositie. Ik hoor natuurlijk helemaal niets van mensen die het niet mooi vinden. De enige graadmeter zijn de likes en het soms ‘geweldig.” Als er meer dan 10 likes zijn, kan ik erop rekenen, dat het een goede tekening is. Ook de snelheid waarmee gereageerd wordt, is een graadmeter.
Ik besta ui ’twee delen.’ Het ene deel ( wat gelukkig klein is) voelt de druk van willen blijven voldoen aan alle verwachtingen. Of in de taal van ‘likes’; dat de bezoekers van FB mij blijven liken. Een ander deel is oprecht geïnteresseerd in het portret wat ik ga maken of waar ik aan bezig ben. Waar je hart sneller van gaat kloppen. Dat deel houdt zich helemaal niet bezig met ‘wat anderen ervan zullen vinden.’