Ben niet zo gelukkig met het abstract schilderen.
Gisteren een poging gewaagd met opdracht 4: schilderen zonder voorop gezette schets.
En ook met de uitnodiging om als je denkt ‘dat het klaar is’ nog net wat verder te gaan.‘
Op een gegeven moment had ik iets waar ik wel tevreden mee was en dus ging ik verder en verder.
Tot het uiteindelijk een kliederboel werd en ik het grootste deel heb weg geschraapt met het paletmes.
Ik wil(de) het opgeven. Zo van; dit abstract schilderen is niets voor mij. Ik vind het zonde van mijn tijd, het geld ( goede kwaliteit verf en doek).
Maar, ik ben geen opgever. Hoe dan ook, ik maak de opdrachten af. Daarom vandaag een nieuwe poging.
Het kostte wat innerlijk zoeken. De lessen Intro to abstract art heeft ook een Facebook pagina waar iedereen alles plaatst. Sommigen zijn zo mooi en zo krachtig, dat ik denk: ‘Dat wil ik ook!’
Ik ben dan niet tevreden met mijzelf, bestudeer de werken,d ie ik mooi vind en wil dan ook datgene, dat krachtige maken.
Voordat ik ging schilderen, ging ik even mediteren en tijdens de meditatie was daar dat innerlijke spreken: ‘Ik moet mijzelf zijn. Dat is wat ik ben. Ik hoef niet iemand anders te zijn.’
Met dat inzicht en dat gevoel ben ik gaan schilderen en ik had het heel leuk met mijzelf.
Tijdens de serie van de BBC kwam ik Paul Klee tegen. Ik vind het mooi. Een beetje met zijn werk Ancient Sound in gedachten, ben ik gaan schilderen. Het spreekt me aan; al die matte kleuren en dan her en der een fel accent.
