Het 365 dagen een portret jaar heeft mij goed gedaan. Het is net zoals in het Vervolg van de tekenlessen die ik geef; mijn leerlingen tekenen daarna 100 dagen elke dag. Niet alleen gaan ze enorm vooruit ; ook settelt zich de gewoonte om dagelijks werken in hun leven. Na die 100 dagen hebben ze altijd vleugels gekregen. ( Wie het volhoudt en dat is het natuurlijk; 100 dagen is lang.)
Zo is het ook met mij. Door het project van de 365 dagen te doen heb ook ik (weer) vleugels gekregen. En wat hetzelfde is bij mijn cursisten die het programma van de Leer Tekenen Master volgen ( zo heet het nu; voorheen de Gong); ik weet beter wat ik wil Heb nog meer mijn eigen stijl ontdekt.
A.s. donderdag wordt in het ziekenhuis in Hilversum het ‘ijzer‘ uit mijn been gehaald. In 2010 ben ik van de trap gevallen en brak groots mijn enkel. Er zitten twee staven chirurgisch staal in mijn enkel. Omdat ik er veel last van heb en ook van de gevolgen ervan is het goed dat dit eruit gaat.
Om mijzelf in de periode van herstel wat op te monteren heb ik mij ingeschreven op een online cursus van Carla Sonheid. Een oud- cursist van mij- Leontine – wees mij erop. ( Zij heeft bij Carla Sonheim een aantal online cursussen gevolgd en is enthousiast).
De lessen die ik ga volgen, heten: ‘Intro to Abstract Paining.‘ Eerst was ik min of meer verbaasd over mijzelf, dat ik mij inschrijf voor cursus (online) over abstract schilderen. Ik ben immers uitermate fan en adept van de realiteit als het schilderen betreft.
Toch lijkt het mij zinvol. Want dit is de vraag, die ik mijzelf stel: “Wat kan ik voor mijn realistisch schilderen leren van abstracte kunstenaars?’
En het geeft me iets om naar uit te kijken; wat mij goed lijkt voor mijn moraal en dus genezingsproces.
Het werkje is bijna klaar; morgen nog de hooglichten toevoegen en een enkele kleine detail
Het is lastig om met de foto’s ( en het licht in het atelier) de kleuren goed te krijgen. Het is niet anders.