Zo op het laatst is het een kwestie – en ik zoek naar het woord – van eerlijk blijven.
Je komt in een fase van behoudendheid; houden wat je (goed) hebt. En, dat kan niet. Er moet altijd de bereidheid zijn ’to kill your darling.’
Tegelijkertijd is er geen ruimte meer voor kamikaze acties; een zeker voorzichtigheid met wat er staat, is ook wijs.
Dat is zo’n beetje de eindfase; balanceren tussen deze twee aspecten.
Ik hou het er altijd in: de mandala-fout.’
Dit behoedt mij voor de doodsheid van perfectie.
De monniken die mandala’s in zand maakten ( symbool van vergankelijkheid), waren verplicht er opzettelijk een fout in te maken ( of laten).
Immer; alleen Allah is volmaakt. ( De mandala komt uit de islamitische wereld.)
Het mooie van Twitter is, dat ik heel,heel veel mooi werk zie langskomen. Ook veel vrouwelijke schilders.