Ik wil iets luchtigs, iets waar ik van kan genieten. Ik denk eerst aan Marilyn Monroe, maar dat is toch te veel suikerspin-zoetigheid.
Ik Google Nederlandse schrijfsters en kom dan ‘per ongeluk’ twee heel mooie dingen tegen.
Een schilderij van Remigius valt me op vanwege de levendigheid ervan.
Ik bezoek zijn website en zie mijn eerste idee bevestigd. Ja, hij schildert van foto’s , maar hij lijkt een van de weinige schilders die in staat is er – ondanks dit feit- leven in te brengen.
Het is een genereuze leraar; overal op zijn website kun je materiaal downloaden. Chapeau.
Verder zoekend kom ik bij nog mer moois; werk van David Gray.
Ik denk: ik heb behoefte aan kleur. En zo kom ik bij Afro-Amerikaanse vrouwen met kleurrijke doeken om hun hoofd.
Het kan zo maar in eens een serie worden.
Wat een kleurkracht en wat een prachtige portretten.
Nu nog eentje uitkiezen om mee te beginnen.
Ik heb er zin in.
Nog niet eerder een Afro-Amerkaan(se) geschilderd. Dat is interessant; hoe doe ik het met de huidskleuren? Wat is er anders dan bij een blanke huid? Weer opzoek naar kennis en k
unde.
Eerst maar de tekening.
Door goed te kijken ( waarnemen) kan ik ook ontdekken welke kleuren van belang zijn.
Natuurlijk heel veel plooien, wat altijd uitdagend is.
Ik heb plooien leren schilderen bij een portret van….
Op het moment dat ik las hoe een plooi ‘een eigen karakter heeft’ , begreep ik hoe ik ze moest schilderen. Het is magie.