Om te ontsnappen aan verveling en/of ‘meer van hetzelfde’ ga ik een project in een project doen.
De komende week neem ik Horst Janssen als inspiratiebron.
Het is heel lastig om in de huid van een andere tekenaar/schilder te stappen. Eens heb ik een werk gemaakt naar Ben Snijders, een schilder die ik heel erg bewonder.
Ik vond het ontzettend moeilijk én ontzettend leerzaam. Je wordt echt uit je eigen comfortzone gehaald. Iedereen tekent en schildert zoals zij/hij tekent of schildert omdat jij jij bent.
Het is je temperament, je eigen fysiek, de ervaringen die je in je leven hebt opgedaan die jouw handschrift bepalen. Om in het handschrift van een ander te duiken, moet je als het ware je eigen persoonlijkheid opzij zetten en plaats maken voor hoe deze andere schilder denkt/voelt en is.
Ik dacht dat ik bij lange na niet in staat ben geweest dat prachtige schilderstalent van Ben Snijders te evenaren. Ook dat doet zeer. Niettemin; het is een goede oefening om te tekenen/schilderen ‘naar.‘
Als onderwerp heb ik Steve Jobs gekozen. Ik ben op dit moment Steve Jobs zijn biografie van Walter Isaacson aan het lezen.
Zien wat er van komt!
*
Ben al mijn schildersmateriaal gisterenavond vergeten bij de Portretschildergroep Linde. Maandenlang heb ik op de wachtlijst gestaan en mijn schildersvriend Ton aan zijn kop gezeurd ‘of ik mee mag doen.’ Gisterenavond was het zover; ik ben lid geworden.
Van alle nieuwigheid vergeet ik dan mijn tas met schilderspullen. Gelukkig heb ik nog een klein doosje met aquarel verf in huis.
Ik zal het moeten doen met wat ik heb.
De biografie van Steve Jobs is erg interessant. Wat me tot nu toe vooral opvalt, is hoe in zijn leven alle puzzelstukjes op hun plek vallen. ( Maar, misschien is dat wel bij iedereen zo.)
Op zoek naar een goede afbeelding om mee te werken, kwam ik op een website waar zo min of meer wordt gesuggereerd, dat we allemaal kunnen zijn als Steve Jobs.
Ik geloof dat niet.
Je leest in zijn levensverhaal hoe hij al heel jong allerlei karaktertrekken had, die een groot deel van zijn succes kunnen verklaren.
Wel leer ik ervan; dat je bepaalde karaktertrekken moet hebben en/of je eigen maken om succesvol te kunnen zijn.
Als jonge man gaat hij al helemaal zijn eigen weg en vraagt niet, maar dwingt af.
Om maar eens iets te noemen.
Een ander opvallende zaak is zijn spirituele gerichtheid. Hij is al heel vroeg vegetariër en verdiept zich door daadwerkelijke praktijk van mediteren in het boeddhisme c.q de weg naar Verlichting.
Het is een prachtige combinatie van technisch georiënteerd zijn en anti- materieel .
Een lichte wanhoop bevangt mij als ik begin met het portret; kan ik het wel? Eigenlijk is het een woordloos iets. Een vorm van paniek. Gewoon maar verder gaan; er valt niets anders te doen op dit moment.
Als je echt gaat twijfelen, is het afgelopen.
Daarom zonder verder na te denken simpelweg doorgaan en doorgaan. Er ziet niets anders op.
Tekenaar of schilder te zijn is een eenzaam beroep. Ja, natuurlijk zijn er de moment van applaus, maar ook ja, dit applaus is erg vluchtig en verdwijnt altijd weer snel.
Dan is er alleen maar keer op keer de uitdaging ( of, is het uitnodiging?) om het werk te doen.
Daarin sta je alleen.
*
Als ik klaar ben met de tekening maak ik er een scan van. Mocht het schilderwerk mislukken dan heb ik de tekening achter de hand voor vandaag.
Ik ben vergeten het papier voor te bereiden met kleur. Wat te doen? Kan ik het over het potlood heen doen? Of toch dan maar eerst met een stift tekenen? Lastig dat ik mijn spullen ben vergeten.
Een verrassing; ik dacht dat de fineliner van de Hema die ik gebruikte om de tekening aan te zetten watervast was. En zie nu deze is niet watervast en opeens kan ik schilderen.
Kan het zo? Zijn ogen zijn zo indringend, dat het geen bezwaar lijkt, dat ik alleen de ogen, neus en oor voor vandaag teken. Slaap er een nachtje over.