Gisteren ( 13 november) was Siegfried Woldhek te gast bij bij Opium vanwege de uitgave van zijn nieuwe boek Ziezo.
‘Je moet leren je eigen ogen te vertrouwen in plaats van je hersenen. Durven kijken. Meer wat je echt ziet ( dan je denkt te zien).’
Woldhek kent de methode van Betty Edwards.
De mond in de tekening van Wilders kan nog enige verbetering krijgen. Wilde gisteren de goden niet verzoeken; na het portret van Xi Linping wilde ik geen uren er aan hoeven te werken.
De lijn an sich is goed en als ik straks ga schilderen kan ik het wel uitwerken.
Overigens is het vaak zo, dat als het in het begin niet goed is je kunt schilderen wat je wil, maar helemaal goed komt het dan vaak niet meer.
Ben het schrijven van het boek over de tekenlessen weer gaan oppakken. Ik heb iemand nodig die de tekst kan illustreren.
Er bijna de hele dag aan gewerkt – met oordoppen in mijn oren vanwege het lawaai (radio 3) van metselaars.
Woldhek heeft het tijdens de uitzending over ‘lekker werken.’
Ik vind het project zwaar; elke dag weer aan een portret werken. Dag in dag uit.
Het bepaalt mijn denken; er tijd en ruimte voor vrij maken.
Heb ik spijt?
Nee, want het levert ook heel veel op.
Ik teken met veel meer gemak dan voordat ik dit project begon.
En ik ontwikkel mij erdoor. Ik heb nu niet de rust daarin te duiken. Zal het nog wel eens doen.
Hoe het mij als tekenaar en schilder doet ontwikkelen.
Nu aan het werk Want door al het geschrijf, probeer ik toch uit te stellen om te beginnen.
Ik vind het moeilijk om met de kleuren die ik heb mooi roze te maken.
Misschien moet ik violet toevoegen aan mijn palet.
Onverwacht komt Maikel – mijn klusjesman – met zijn vriendin onderdelen van de kast brengen die hij voor mij kaal aan het schuren is. Morgen verder.