Had er vandaag niet zoveel zin in; een soort verveling.
Nu is Mata Hari een heel mooie vrouw en het beeld ( compositie/licht- en donker waarden) heel interessant.
Dan krijgt het toch vat op me.
Het plaatsen op FB is aan de ene kant positief; het stimuleert om elke dag aan een portret te beginnen.
Tegelijkertijd zit er ook een nadeel aan; ik ben voorzichtiger dan ik zou zijn als ik geen ”publiek’ zou hebben.
Nu maak ik van elke fase een scan. Dat doe ik, omdat als ik uit de band ga 9 bijvoorbeeld met kleur) en de tekening zou alsnog mislukken ik altijd iets heb om op terug te vallen. Ik let erop, dat ik altijd iets heb om te plaatsen.