Ik kan er heel slecht tegen als iets mislukt; dan gaat het negatieve stemmetje in mij op volle toeren werken.
Misschien was ik gisteren ook te moe? Lag pas om 01.30 in bed en moest er al weer vroeg uit om weer bij de tandarts te zijn.
Wel ontdekte ik, dat een en profiel makkelijk lijkt te zijn, maar dat het heel, heel nauw luistert.
Eigenlijk omdat je maar zo weinig vorm hebt. Dat moet dan kloppen.
Zo’n glad gezicht geeft dan ook weer weinig houvast.
Maar goed, ik was ook moe en dat maakte het weer moeilijk om te concentreren.
Een schilder-leraar schreef eens; ‘Wie niet tegen frustratie kan, moet iets anders gaan doen.’
Dat is wel waar. Ik geloof niet dat ik erg goed hierin ben.
Als iets niet lukt, duikel ik ogenblikkelijk in een neerwaartse spiraal van twijfel over mijn kunnen.
Dat is natuurlijk wel interessant om op te merken.
Het 365 dagen project maakt dat ik niet kan stoppen. ‘Toch maar niet.’ Daarom is het ook interessant.
Vandaag Michael Moore; ik heb even een kop met houvast nodig.
*
Wat een verschil nu ik in de vroege ochtend teken. Geen enkel probleem met het opzetten van dit portret. Dat is toch raar! Hoe vermoeidheid mee kan spelen na een lange dag.
Wel leuk om te ontdekken.
*
Het is gewoon uitproberen