Na al het struggle gisteren om de stand van de kop goed te krijgen, na de pauze nog een tekening. Tijdens het pauzeren sprak ik er met mijn mede-schilders/tekenaars over hoe ik bij een schuine stand zelf ook mijn hoofd schuin ging houden. ( Waardoor de kop als het ware recht komt te staan. ha.)
Ton zei terecht dat het vooraf zetten van lijnen – de richting waar ogen, neus, mond lopen – hem altijd erg helpt. Ik weet dit wel ( en doe het ook vaak), maar ergens dacht ik dat ik het wel zonder zou kunnen.
Bij mijn tweede en snelle schets na de pauze wel eerst de richting van de ooglijn enzovoort aangegeven. Ja, dat maakt het een stuk makkelijker. ( Je ziet de lijnen nog her en der in de tekening.)
Tot slot nog haar handen getekend. ( Ik had even genoeg geworsteld met het portret. ha.) Ik hou van dit soort tekeningen; het is je verstand op nul zetten en ‘simpelweg’ abstract visueel denken: een lijnenspel. Dan komt het altijd goed ( met de tekening).
Nog wat moois van Twitter geplukt:
Jozef Eberz (1180-1942)
Erwin Dominik Osen (mime speler en theater-tekenaar/schilder) ‘De groen geklede vrouw’. (1891-1970)
