Vandaag in de trein op weg naar huis getekend. Het is lang geleden, dat ik dit heb gedaan. Een overvolle trein en ik denk altijd een mengeling van nieuwsgierigheid en bewondering bij mensen te proeven. Nog nooit heeft iemand mij erop aangesproken.
Wel is het zo, dan wanneer mensen merken hoe zij het onderwerp van mijn beschouwen zijn, ze meestal ‘vluchten.’ En enkeling blijft rustig zitten. En hoe verder weg hoe minder last ze ervan hebben. Maar ja, dan is het ook weer moeilijker tekenen.
Vandaag veel geleerd tijdens de workshop Componeren. In de ochtend heb ik ( net als Bach) mijn naam in notenschrift leren zetten. Omdat ik een echte beginner ben, natuurlijk in alle eenvoud, maar toch.
In de middag hebben we ons verdiept in minimal music. Ik had er nog nooit van gehoord, alhoewel ik wel de muziek van Arvo Pärt kende. Wat ik ervan begrepen heb, is dat de muziek in de jaren 60 in Californië is ontstaan ( hippie tijdperk) en door zijn repeterende vorm iets trans-achtigs heeft. Pärt componeerde vanuit een religieus gemoed.
Het ligt mij wel. Kreeg een ‘mooi’ van Kees Artzen waar ik reuze trots op was/ben.