Eerst vandaag van allerlei regelen voor de komende workshop a.s. maandag. Op de terugweg opruim-spullen weggebracht bij de Kringlopen in Naarden. Het ‘even naar binnen wippen’ werd al snel 2 uur.
Mooi wit porseleinen Bavaria theepotje gekocht en een prachtige Italiaanse leren tas.
Het kost wat tijd, maar als je goed zoekt, kun je in deze Kringloper de meest mooie spullen vinden.
Afgelopen jaar zijn ze wel wat duurder geworden; de tas kostte toch 12, 50, maar er zitten prachtige spullen tussen, die hun geld meer dan waard zijn. Het theepotje kostte 1,50 €. dus dat is een mooie vondst.
Ik zoek altijd naar bijzondere ( vaak merk-)kleding 2e hands. Onlangs had ik het er met een schilderende vrouwelijke collega over en we dachten hier grappig genoeg hetzelfde over: óf iets van een ontwerper met klasse of 2e hands.
Zowel het eerste als het laatste verrast altijd.
Een nieuw tubetje aquarel erbij; de ultramarijn. Nu is de set compleet.
Aan het werk.
En een rieten bak gekocht om al mijn propjes keukenrol-papier in te gooien die ik tijdens het schilderen gebruik! Tot nu toe gooide ik het op een krant op de grond.
Ja, de kin is echt te kort. Zover in het proces van dit portret besluit ik dat het nu niet de tijd is voor ‘pietepeuterig’ gaan werken. Op hoop van zegen met losse streken hopen dat het ( nog) goed komt.
Weer een les om voordat ik ga schilderen nog een keer te checken of de verhoudingen kloppen.
Ik vind met schilderen ( en ook tekenen; eigenlijk alle beeldende kunsten) ontwikkel je overgave en vertrouwen. Het gaat zo vaak mis. Het lijkt zo vaak ‘dat het niets wordt.’ En als je dan opgeeft of stopt met vertrouwen ‘dat het wel goed zal komen‘ ( wat meestal ook het geval is), dan ontwikkel je je niet verder.
Het is daarom een vorm van overgave. Ja aan wat? Ik denk ‘aan de goedheid van het leven. ‘
De Ultramarijn is prachtig en ik merk nu pas hoe ik deze kleur heb gemist. Schilder nu met 4 blauwen; kobalt blauw ( altijd voorzichtig mee zijn) ceruleum blauw, Pruisisch blauw ( voor het echte donker) en nu ook ultramarijn. De laatste is een echte bemiddelaar; nooit te extreem, houdt het midden en mengt daardoor prachtig.
Denk erover om voor de afwisseling een serie zelfportretten te maken; een nachtje over slapen.