Dacht gisteren na alle gebeurtenissen:‘Ik wil iets vrolijks.‘ Zo kwam ik bij Frida Kahlo, de schilder, terecht.
Het is niet echt een vrolijk verhaal; haar leven.
Maar de kleuren zijn altijd wel vrolijk. Zo blijkt – bij het zoeken– velen hebben zich door haar laten inspireren.
Ik wil één ( of meer) tekeningen van haar maken.
Ik begin met deze afbeelding; juist omdat ik deze zo karakteristiek vindt wat betreft uitdrukking.
Hé zit ik toch weer aan het zwart/wit. Maar goed; daarna komt de kleur.
Soms zit het ‘in je vingers‘ en zijn alle lijnen meteen goed en soms is het elke keer maar opnieuw proberen. Het lijkt op het laatste vanavond.
Er zijn abonnementen, geen garanties. Nemen zoals het komt.
Ondertussen luister ik naar de concertzender. Muziek uit Thailand. Heel apart. Een beetje trance-achtig.
De afstand van de neus naar de mond is iets te groot. Ik wist het! Hoe? Je ontdekt het tijdens het tekenen; de verhoudingen hebben moeite met elkaar.
Ik wil het liever niet en hoop dan toch dat het klopt. Zo gaat het. Morgen verbeteren.