Gisterenavond zat Katia uit Brazilië model. Ik besloot wat ik gisteren in de blog schreef eens te gaan uitproberen: eerst een tekening, dan een wassing met Oost Indische inkt en tenslotte aquarel erover heen.
Een van de andere schilders kwam met de naam Constant Nieuwenhuis ( 1920-2005) , kunstenaar (aquarel o.a.), muzikant en auteur; een aquarellist. De volgende dag ontvang ik dit werk van Constant. Met als advies: ‘Kijk en geniet.‘
Ja, ik zie de schoonheid erin; de verdeling van licht en donker en kleurgebruik.
Op internet vindt ik een uitspraak van Constant:
Kunst moet experimenteel zijn. Uit de ondervinding die in ongebonden vrijheid wordt opgedaan, komt de nieuwe creativiteit voort. In Manifest schrijft Constant dat het proces van het creëren belangrijker is voor de experimentele kunstenaar dan het werk zelf. Het is een middel om spirituele en mentale rijkdom te bereiken. Ten 2e is het werk van een experimentele kunstenaar een spiegelbeeld van de veranderingen in de algemene perceptie van schoonheid
Tot op grote hoogte ben ik het met hem eens. Alhoewel ik vermoed, dat Nieuwenhuis ( Constant) eigenlijk vanuit een totaal ander perspectief kijkt. En dan ben ik het compleet oneens met hem.
De ‘ongebonden‘ vrijheid waar hij het over heeft, is waar. Maar het is geen ongebonden vrijheid van het ego – wat Constant lijkt te willen zeggen- ; juist het tegenovergestelde. Waar het ego geen rol meer speelt, IS ongebonden vrijheid.
En ja, deze ongebonden vrijheid, zoals ik deze verwoord en zie, is de 1e oorsprong van alle kunst.
En ja, het proces van creëren is belangrijker dan het werk zelf. En ja, het is een middel om spirituele en mentale rijkdom te verkrijgen.
Er is geen ‘verandering van perceptie van schoonheid‘ mogelijk; schoonheid is een gegeven. Een essentie van ‘zijn’ en dat is in mijn ogen onveranderlijk.
Daarom; ik denk dat alhoewel we hetzelfde lijken te zeggen, Constant de vertegenwoordiger is van ego-kunst.
Wat niet anders kan zijn dan het tegenovergestelde van kunst waarbij het ego is losgelaten. Bij de 1e versie kan lelijkheid schoonheid worden, omdat het ego besloten heeft, dat dit het is.
Echte schoonheid is onveranderlijk.