Ga de tekening opnieuw onder handen nemen. Gisteren was er zo weinig tijd voor, dat ik geen tijd had om nauwkeurig te zijn.
Alles staat veel te schuin; mijn makke, dat ik richtingen van lijnen vaak verkeerd inschat. En in dit portret is de schuine lijn heel subtiel.
Moest heel veel overdoen; hindert niet. Het elke dag een portret tekenen, levert zoveel op. Zo tegen het einde zal ik de balans gaan opmaken.
Dit komt er al op te staan:
– ene grote vanzelfsprekendheid in het tekenen
– ontwikkeling eigen stijl
– als kunstenaar volwassen worden.
Kijk!
Ook al was er weinig tijd en had ik al een dag met een vol programma achter de rug; de magie van elke dag een portret tekenen, is niet onderbroken. Dat is waar dit project om en over gaat.
Er lijkt misschien niet zoveel verschil in de tekeningen te zitten, maar het zijn de subtiele nuances, die maken dat Marc Marie in de laatste tekening er meer ‘in‘ zit dan de eerste.
Er is denk ik geen lijn, die ik niet opnieuw getekend heb.
Hier kan ik wel mee verder; ik denk dat het een gewassen tekening zal worden. Ook omdat er niet zoveel kleur in de foto waarvan ik werk te vinden is.